به گزارش کردپرس، هم‌زمان با تداوم روند مذاکرات برای صلح تازه موسوم به «روند صلح و جامعه دموکراتیک» موضوع به‌رسمیت‌شناخته شدن قانونی زبان کردی و آموزش به زبان مادری به یکی از محورهای اصلی مطالبات اجتماعی در ترکیه و جغرافیای کردی این کشور بدل شده است. در حالی که این مطالبات در شهرهای مختلف با صدای بلند مطرح می‌شود، گروهی از دانشجویان دانشگاه کاتب چلبی ازمیر با تأسیس «انجمن کُردیِ دانشگاه کاتب چلبی» (Koma Zanîngeha Katîp Çelebî ya Kurdî) گامی عملی در مسیر آموزش و احیای زبان کردی برداشتند.

بنا بر خبر مزوپوتامیا، فرات دمیر، از اعضای این انجمن، با اشاره به پیشینه تاریخی زبان کردی گفت که زبان، فرهنگ و حافظه جمعی مردم کُرد در طول هزاران سال در بستر زندگی جمعی شکل گرفته و زبان از همان آغاز نه‌تنها ابزار ارتباط، بلکه حامل حافظه مشترک بوده است. او با تأکید بر اینکه زبان کردی با وجود سیاست‌های سرکوب، انکار و همانندسازی توانسته به حیات خود ادامه دهد، افزود: بقای این زبان نه نتیجه تلاش‌های فردی، بلکه حاصل مقاومت جمعی، تولید مشترک و شبکه‌های همبستگی اجتماعی بوده است. دمیر تصریح کرد که کمون صرفاً یک هم‌زیستی فیزیکی نیست، بلکه بستری عاطفی، فرهنگی و ذهنی برای اندیشیدن، تولید، گفت‌وگو و نهادینه‌کردن همبستگی است و فعالیت دانشجویان در قالب این انجمن، ادامه‌ای از همین سنت تاریخی به شمار می‌آید.

او با بیان اینکه به‌عنوان نسل جوان می‌خواهند در روند صلح و جامعه دموکراتیک نقشی فعال داشته باشند، گفت هدف آنان مرئی‌کردن مطالبات جوانان و دانشجویان در این فرآیند است. به گفته دمیر، زبان، فرهنگ و هنر از بنیادی‌ترین ابزارهای ساخت اراده مشترک یک ملت هستند و از این‌رو ساختار شکل‌گرفته در دانشگاه کاتب چلبی را می‌توان یک «انجمن کوچک فرهنگی» در چارچوب جامعه اخلاقی ـ سیاسی دانست.

صدف پویراز، دیگر عضو این انجمن تازه تأسیس، نیز هدف اصلی فعالیت‌هایشان را ترغیب جوانان کُرد، به‌ویژه دانشجویان، به اندیشیدن درباره زبان، فرهنگ، تاریخ و ادبیات کردی عنوان کرد. او با اشاره به فضای ترس در سال‌های گذشته گفت که زمانی بیان آشکار هویت کُردی و سخن‌گفتن به زبان مادری در جمع یا خیابان با هراس همراه بود و زبان کردی به درون خانه‌ها محدود شده بود. پویراز افزود که امروز این ترس تا حدی کاهش یافته و امید دارند بتوانند آن را به‌طور کامل پشت سر بگذارند و زبان کردی را به زبان علم، جامعه و آموزش تبدیل کنند.

او با تأکید بر مسئولیت جمعی در این مسیر، از دانشجویان و جوانان خواست در دانشگاه‌ها و مدارس سازمان‌یابی کرده و فعالیت‌های مشابهی را آغاز کنند. پویراز گفت: «می‌خواهیم دیگر دانشجویان و کودکان ما هم این صدا را بشنوند و خودشان انجمن های خودشان را تشکیل دهند. باید صدایمان را در شبکه‌های اجتماعی بلندتر کنیم و اگر لازم باشد، به آن‌ها کمک خواهیم کرد؛ از راهنمایی گرفته تا ارسال کتاب و منابع آموزشی.»

گفتنی است، ازمیر یکی از استان هایی است که جمعیت زیادی از شهروندان کُرد مهاجر را در خود جای داده است.